Steeds meer fraudeurs lopen tegen de lamp

Fraudeurs lopen steeds vaker tegen de lamp, verzekeraars sporen steeds meer fraude op. Volgens het Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit (CBV) is in 2018 12.879 keer verzekeringsfraude vastgesteld. Tegenover 11.540 keer in 2017. 

Hoewel er meer gevallen van fraude zijn geregistreerd (voor het vierde jaar op rij), is het totale fraudebedrag wel een stuk lager dan in 2017. Dit bedrag daalde van 101 naar 82 miljoen.

Verschillende vormen

Fraude wordt er gepleegd in verschillende vormen en maten. Om te weten om wat voor soort fraudegevallen het vaak gaat, lees je hieronder enkele voorbeelden. Zo doet iemand een beroep op zijn aansprakelijkheidsverzekering, omdat hij per ongeluk een gouden ketting van een vriend in de container had gegooid, die de bewuste dag, een zaterdag, was geleegd. De verzekeraar kwam erachter dat in de betreffende gemeente op zaterdag de containers niet werden geleegd. Of iemand heeft een woninginbraak meegemaakt, maar claimt een bedrag van 15.000 euro vanwege diefstal van diverse spullen. Terwijl in werkelijkheid de daders werden gezien door een getuige, die zag dat ze weg renden zonder zoveel spullen.

450 fraude-onderzoekers

Om verzekeringsfraude op te sporen, zijn er dagelijks 450 fraude-onderzoekers aan het werk. Fraudeurs zijn het meest actief voor de auto-, inboedel- en aansprakelijkheidsverzekeringen. Met motorrijtuigenverzekeringen wordt al jaren het meeste gefraudeerd. Er wordt een onderzoek naar eventuele fraude gestart, wanneer er voldoende aanleiding is iemand van fraude te verdenken. Het komt ook voor dat verzekeraars anonieme tips binnen krijgen dat iemand valse claims indient.

Dergelijke claims worden voor een groot deel automatisch herkend. Stel dat iemand op de dag dat de autoverzekering ingaat een schadeclaim indient, wordt dat herkend door een algoritme. Het kan zomaar zijn dat iemand die schade al had voordat de verzekering inging. Met deze methode, artificial intelligence, wordt momenteel geëxperimenteerd. Data-analisten verzamelen alle schadedata en met behulp van algoritmes sporen ze afwijkingen (mogelijke fraude) op. Het voordeel van deze methode is dat mogelijke fraude snel opgespoord kan worden, waardoor kosten laag gehouden kunnen worden. 

Twee typen

Volgens de verzekeraars bestaan er twee typen fraudeurs: opportunistische fraudeurs en fraudeurs die heel bewust frauderen. Onder opportunisten verstaan verzekeraars mensen die bijvoorbeeld bij een inbraak ook nog even een dure tv opgeven die in werkelijkheid niet gestolen is. Dat is iets anders dan georganiseerde criminaliteit, te denken aan bijvoorbeeld het in scène zetten van een overval. Verzekeraars maken hierin duidelijk onderscheid. In het geval van georganiseerde criminaliteit, kan een fraudeur op een bepaalde zwarte lijst, het externe verwijzingsregister, komen te staan (ongeveer 4 jaar). Wanneer je naam daarop vermeld staat, is het heel lastig in de toekomst een andere verzekeraar te vinden. Ook kan er een boete van 532 euro in rekening worden gebracht.

Gevolgen fraude

Naast dat er bij bijna 30 procent van alle onderzochte fraudezaken daadwerkelijk fraude wordt getoond, zijn er ook veel fraudezaken die niet worden onderzocht. Dat maakt het heel lastig een inschatting te maken hoeveel fraude er in totaal gepleegd wordt. Wel is het duidelijk dat fraude voor iedereen gevolgen heeft. Veel mensen beseffen niet dat ze meebetalen aan elke claim (dus ook de valse claims). Omgerekend kost dat iedereen tientallen euro’s aan premie per jaar.